Bedankt voor het duimen!

Iedereen onwijs bedankt voor het duimen! Het heeft geholpen! :)
Vanmorgen woog ik dan ein-de-lijk genoeg. Er was 2 ons bij dus ik zit nu precies op het gewicht waarmee ik naar huis mag! Mijn sondepaal mocht gelijk worden afgekoppeld. Wel moet ik het slangetje nog even in mijn neus houden voor als ik nu tóch weer ga afvallen.. Maar dat ga ik natuurlijk niet laten gebeuren!
Ik moet wel eerlijk zijn dat ik nog niet echt heel blij kan zijn. Mijn lichaam heeft deze hele opname zulke rare dingen gedaan.. Ik ben nu dus nog doodsbang dat ik ga afvallen omdat ik van de sonde afben. Dan mag ik alsnog niet naar huis..
Daarom vreet ik echt als een dijker. Zelfs de keukenzuster kwam met de lunch naar me toe en zei dat ik nu toch wel écht heel veel aan het eten was. Moeilijk om te horen.. Maargoed, ik zal het maar opvatten als compliment?
De afgelopen opname heb ik namelijk echt wel geleerd dat ik al dat eten keihard nodig heb. Gisteren heb ik 2600 binnengekregen en daarvan ben ik toch maar 2 ons aangekomen. Vandaag ga ik voor de 2200, zónder sonde! Ik heb serieus nog nooit zóveel in mn ééntje gegeten. Want dat is ook nog eens zo; Ik eet álles alleen. Zelfs nutridrink, volledige cupjes margarine en hagelslag. Vanmiddag ga ik met mijn bezoek ook nog maar een cornetto halen. Alles om er zeker van te zijn dat ik zaterdag naar huis kan!
Hoe ik me verder voel weet ik eerlijk gezegd niet zo goed. Echt blij ben ik nog niet, vanwege al die onzekerheid omtrent mijn gewicht/ontslag. Echt somber ben ik ook niet, omdat thuis toch wel steeds dichterbij komt.
Het dikke gevoel wordt er alleen jammer genoeg maar niet minder op. Eerder steeds erger.. :( Toch probeer ik hier maar mee te dealen. Ik hoef nu in ieder geval niet zo keihard meer aan te komen, dus dat idee helpt ook wel mee. Ook ga ik strakjes weer in therapie en kan ik het hier misschien over hebben. Ik hoop echt dat me dat dan gaat helpen.
Ik probeer ook steeds te denken aan al de dingen die ik weer kan met een gezond(er) lichaam. Laat ik het maar weer eens voor mezelf opnoemen:
- Weer in gesprek kunnen gaan met mensen en écht verstaan wat ze zeggen.
- Weer kunnen lezen, zonder halverwege af te dwalen
- Weer leuke korte broekjes en jurkjes aan kunnen deze zomer
- Weer lekker kunnen shoppen met mijn lieve mama
- Weer kunnen skaten en met de hond kunnen wandelen
- Weer kunnen afspreken met lieve mensen die ik te lang niet heb gezien! (Lara, Kaylee, Anne <3)
Nou, dat zijn toch wel genoeg dingen om voor te gaan denk ik zo! Daarom ga ik vól tegen dat stomme dikke gevoel in en eet ik lekker door. Omdat ik weet dat stoppen me geen gelukkiger leven gaat brengen. Het afgelopen jaar heb ik dit gedaan en daarin heb ik veels te weinig van het leven kunnen genieten. Een hoop verspilde tijd, die ik het komende jaar maar eens goed in moet gaan halen! Door te vechten en tegen mijn eetstoornis in te blijven gaan!
Maar mijn lieve tante (& 2e moeder) Ria is er nu, dus we gaan samen een cornetto halen in het restaurant. Ik hoop dat ik ervan kan genieten. In ieder geval ga ik het eten nu echt niet meer opgeven. En thuis trouwens ook niet! Omdat ik zie hoeveel ik er nu voor terug krijg..
Willen jullie voor me blijven duimen? Ervoor duimen dat ik nu stabiel weet te blijven en strakjes lekker naar huis mag? Ik hoop het, want jullie steun lijkt echt een positief effect te hebben! (Ik ben ergens stiekem best wel bijgelovig, hihi)
Liefs!