Gewijzigde plannen

Hoi lieve volgers.
Wat een dag was dit weer.. Een heel zware en emotionele dag. Van 11.00u tot 17.00u heb ik bijna alleen maar kunnen huilen. Dit kwam doordat de artsen vanmorgen met heel andere berichten kwamen dan waar ik van uit ging..
Toen ik werd opgenomen waren er plannen gemaakt. Er werd toen vastgesteld dat ik xx kg moest wegen in 2 weken. Als ik dat niet behaald zou hebben, zou er een rm aangevraagd worden.
Die xx kg heb ik vanmorgen op 1 ons na al bereikt. Terwijl ik tot vrijdag de tijd had. Prima dus, en ik zag ook geen problemen om vrijdag eindelijk weer naar huis te gaan. Maar toen stonden vanmorgen dus ineens die artsen aan mijn bed.. Ze zeiden dat ze het zo goed vonden gaan, dat het zonde zou zijn wanneer ik nu weer naar huis ging.
Om een lang verhaal kort te houden: Ze wilden dat ik nóg langer in het ziekenhuis blijf dan vrijdag! Terwijl ik hier zó naar uit had gekeken! Complete aftelkalenders had ik al gemaakt. En nu zou ik dus nóg langer moeten blijven!?
Ik zei meteen heel stellig dat ik dat never nooit ging doen. Maar de artsen waren het hier niet mee eens. Van hen moest en zou ik langer blijven om op deze weg verder te gaan en nog verder aan te sterken. Overleg was niet mogelijk op dat moment. Ik raakte overstuur toen ik inzag dat ik er weinig tegenin te brengen had. Ik heb papa en mama in paniek gebeld, gekrijst, gejankt en mevzelfs in het restaurant compleet misdragen. Het enigste waar ik aan dacht is dat ik het hier zó vreselijk vind en dat ik hier écht niet nog langer wilde blijven!
De artsen besloten dat er een gesprek moest komen om een goed plan te gaan bedenken. Met mijn ouders er allebei bij om 5 uur. De hele dag heb ik af zitten tellen. Toen was het eindelijk zover..
In het gesprek kon ik hoog of laag springen, maar hun besluit leek al vast te staan. Er is dus inderdaad besloten dat ik hier nóg langer moet blijven. Nog 1,8 kg moet ik nu aankomen. Bovendien moet ik op dat gewicht nog twee dagen stabiel blijven zónder sonde.
Want wat wel fijn is: Over de sondevoeding zijn ook afspraken gemaakt. Deze zal worden afgebouwd, zolang ik aan blijf komen. In plaats daarvan zal ik dan dus veel meer moeten gaan eten. Hier kijk ik eigenlijk nu al naar uit! Beter lekker eten dan volgepompt worden. Morgen ga ik hier afspraken over maken met de diëtiste. Ik hoop zo dat ik dan al 1000 kcal mag inwisselen ofzo!
Nog steeds vind ik het wel zwaar *** dat ik hier nóg langer moet zitten. Ik probeer me te bedenken dat het voor mijn eigen bestwil is en dat ik de kilo's nodig heb, maar dit is heel lastig. Dan denk ik weer aan Thor en dat ik hem toch zó graag wil knuffelen.. Daar moet ik nu ook weer nóg langer mee wachten! :(
Maargoed, Thor knuffelen kan later natuurlijk ook nog.. Dat weet ik ook wel, maar het blijft moeilijk. Thuis is gewoon zoveel fijner dan ziekenhuis. En dan zit ik hier ook nog eens om aan te komen; niet bepaald mijn favoriete bezigheid. :(
Maar ik blijf doorgaan met vechten. Heb nu de steigende lijn te pakken en die moet ik erin zien te houden! Dit zal heel zwaar zijn en blijven, maar ik moet denken aan al die dingen die ik er weer voor terug zal krijgen. Misschien dat ik op deze manier zelfs wel weer een korte broek aan kan komende zomer. :)
Dit was wel weer genoeg info voor vandaag lijkt mij.
Liefs