woensdag 4 september 2013

Alles of niets

Tijd voor een update. Er is namelijk superveel gebeurd. Gisteren is de psychiater van deze afdeling teruggekomen van vakantie en die heeft ineens drastische maatregelen genomen.
In 10 dagen op deze afdeling was ik in totaal namelijk niets aangekomen. Eerst was er wel 1,5 kg bij, maar dit was er op wonderbaarlijke wijze later ook weer vanaf. Ik heb echt geen idee waardoor dit gekomen is.. Heb gewoon mijn lijst gegeten en niet veel bewogen.
Dit laatste geloofden ze hier echter niet. De diëtiste had immers berekend dat je niet zoveel af kon vallen met mijn lijst. Ik moest dus wel gebraakt hebben of zoiets dergelijks volgens hen. Dit is echt NIET waar!! Maar niemand gelooft me hier...
Zoals ik al zei; hierdoor kwamen er drastische maatregelen.. Ik ben in een soort van 'fase-prgramma' gezet en zit in fase 1 hiervan. Ik zal een paar dingen opsommen die hierbij horen;
- 's Nachts aan de sondevoeding moeten. Voor mij 1 liter(!!). Dit is náást mijn lijst van +/- 1800 kcal. Dus ik krijg nu 2800 kcal per dag binnen.. 
- Ieder eetmoment onder toezicht van een verpleegkundige moeten doen.
- Na ieder eetmoment een half uur moeten rusten in de huiskamer, onder toezicht van een verpleegkundige.
- Niet naar het toilet mogen een uur na ieder eetmoment. (Voor mij een hele opgave, want ik moet zooo vaak plassen..)
- Niet van de afdeling afmogen. Zelfs niet in een rolstoel onder begeleiding. Ik zit dus de hele dag vast hier.
- Zoveel mogelijk rust tussen de eetmomenten. Dus zo kort mogelijk douchen, tanden poetsen en opmaken. (Anders staat de verpleging ineens voor je neus.)
Vre-se-lijk. Vooral punt 1, de sonde, vind ik werkelijk een hel. Het idee dat ik zoveel kcal naar binnen gepompt krijg, terwijl ik niks doe, maakt me helemaal gek.

Dit bovenste had ik gisteren al getypt. Inmiddels ben ik alweer gewogen. Vanochtend, onverwacht. Er was in twee dagen 1 kg bij. Ik moest best wel huilen. 1 kg in twee dagen.. Reken maar eens uit hoeveel dat per week is. Inderdaad, 3,5 kg. En dat vind ik gewoon echt echt te snel gaan...
Maar ik moet daar allemaal niet te lang over nadenken. Ik moet vooral eraan denken wat ik terug win met die extra kilo's. Zo mag ik nu 3x in de rolstoel naar buiten. Alhoewel dit echt nauwelijks iets is, probeer ik het als iets heel positiefs te zien. 
Omdat het zo snel gaat nu, zal ik eerder op het bmi zitten waarmee ik naar fase 2 mag. Dat moet ik ook voor ogen houden, Hierbij hoef ik namelijk geen sonde meer. Tenminste, dat staat er opgeschreven.. Ik hoop echt dat ze zich hier ook aan gaan houden, want ze wijken nog wel eens af van de regels.
Om dat bmi te bereiken hoef ik nog maar 0,7 kg. Ik heb hiervoor tot maandag de tijd en ga er dus wel vanuit dat ik dit gemakkelijk zal halen. Fase 2 heeft ook meer vrijheden. Zonder begeleiding naar buiten mogen bijvoorbeeld. Ik kijk er nu al naar uit!
Maar tot maandag zal ik nog op deze manier moeten zien te overleven. Dit worden loodzware dagen. Het is hier alles of niets lijkt wel. De eerste dagen werd ik maar een beetje 'aan mijn lot overgelaten' en nu is er volledige toezicht op al de acties die ik onderneem. In beide gevallen voel ik me onbegrepen en ongelukkig.
Ik ga er weer tegenaan. Mijn volledige lijst eten. De sondevoeding accepteren en dus niet kloten met die pomp vannacht. Niet extra bewegen. Het is allemaal zo moeilijk, maar ik doe echt mijn best. In de hoop dat ik ervoor beloond zal worden maandag en dat ik daardoor weer gelukkiger kan worden dan ik nu ben.. Daar is iig weinig voor nodig, want zo ongelukkig als nu ben ik volgens mij nog nooit geweest. Het is voor een goed doel, dat weet ik. Het is om de eetstoornis zo goed mogelijk dwars te zitten. Maar ik word hier tegelijkertijd ook dwars gezeten als mens. En dat vind ik heel lastig.
Dat was wel weer genoeg voor nu. Volgens mij is deze update echt niet te volgen, omdat ik het op 2 verschillende dagen heb geschreven. Sorry daarvoor. De volgende x zal ik proberen duidelijker te zijn!
Liefs!

1 opmerking:

  1. Meis, wat voel ik met je mee.
    Ik lees de eenzaamheid en het gevoel van je onbegrepen en niet gesteund te voelen, de strijd tegen de klok.
    Hou vol meisje! Hopelijk zit je snel in fase 2! Ik gun het je zo ontzettend! De vrijheid om 'gewoon' naar buiten te mogen.
    'Geniet' nu van het naar buiten mogen in rolstoel.

    Ik denk aan je!
    Liefs (meisje14) Simone :D

    BeantwoordenVerwijderen