Onzekerheid

Hallo lieve volgers,
Weer een weekje verder.. Een heftig weekje met veel nieuwe inzichten.
Maandag moest ik dus weer op de weegschaal. Ik was wel aangekomen, maar niet genoeg. Alweer. Omdat dit al de 2e keer was, kwam ik in een steunweek. Dit houdt in dat je er écht alles aan moet gaan doen om aan te komen en dat de socio's ook nog meer op je gaan letten.
Dit laatste heb ik goed gemerkt. Doordat ik er telkens weer op werd gewezen dat ik moest gaan zitten, besefte ik me hoeveel ik eigenlijk nog bewoog. Bloedirritant, maar hoognodig. Het is nu gewoon echt de bedoeling dat ik minimaal die 5 ons haal.
De afgelopen week heb ik dus veel minder bewogen. Mijn lijst is ook weer opgehoogd, dus ik heb daarnaast ook meer gegeten. Alles wijst erop dat ik morgen gemakkelijk die 5 ons gehaald zal hebben.
Toch stopt mijn hoofd maar niet met denken. Deze week heeft me namelijk ook heel veel nieuwe motivatie gebracht en nu ben ik gewoon ZO bang dat het allemaal alsnog niet genoeg is geweest. Dat ik wéér niet genoeg aangekomen zal zijn, en hiervoor ook zwaar gestraft zal gaan worden.
Want dat laatste zal dan inderdaad het geval zijn. Wanneer ik morgen niet die 5 ons heb gehaald, mag ik niet meer bewegen. Ik mag niet meer naar school. Alles zal weer van me worden overgenomen. Ik mag niet meer zelf smeren, opscheppen of tussendoortjes klaarmaken. En het ergste: Ik mag niet meer naar huis.
Ik ben doodsbang. Doodsbang voor al die straffen die boven mijn hoofd hangen. Doodsbang dat ik, ondanks al mijn inspanningen, alsnog niet beloond zal worden. Doodsbang dat ik zo achterraak op schema, dat ik niet meer voor mijn verjaardag naar huis kan.
De onzekerheid sloopt me. Ik zit de halve dag te janken omdat ik zo bang ben. Ik heb in al mijn hopeloosheid vanmorgen zelfs de slagroom van mijn moeders taartje gegeten. Net alsof dat het verschil zal gaan maken.
Nouja, ik denk dat het nu wel duidelijk genoeg is hoe ik me voel. Ik hoop dat ik vannacht kan slapen en dat achteraf al mijn angsten voor niets geweest zullen blijken te zijn. Vanavond maar afleiding zoeken bij de boeren. Morgen zal ik jullie morgen meer laten weten.
Veel liefs,
Mirjam
Ps. Ik heb van verschillende mensen begrepen dat het reageren op mijn berichtjes niet meer lukt.. :( Als jullie willen kunnen jullie me wel altijd mailen naar mirrebir@hotmail.com, of een berichtje achterlaten op mijn facebook-pagina! (Vind ik stiekem leuk.)

Een échte update

Lieve allemaal,
Weer een maandje verder nu. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd en veel veranderd. Nu mijn situatie wat stabieler is, wil ik jullie graag weer eens op de hoogte brengen.
Ik heb veel ups en downs gehad. De eerste week hier bestonden voornamelijk uit paniekaanvallen. Hiertegen heb ik medicatie gekregen, maar deze bleek te zwaar, waardoor ik de 2e en 3e week veel heb gehallucineerd. Ik vond het heel erg eng om het verschil tussen dromen en de werkelijkheid niet meer te kunnen zien. Hierdoor namen de paniekaanvallen dus ook niet eens af. De angst voor het eten werd vervangen door een angst voor het leven.
Toen de dosering werd verlaagd, draaide dit gelukkig wel weer om. Sindsdien kost het eten wel weer meer moeite. Toch heb ik liever die angst, dan dat hopeloze gevoel toen ik hallucineerde: de angst voor het eten voelt dan misschien harstikke naar, maar ben ik inmiddels wel meer gewend.
Maargoed, na deze drie rare startweken ben ik dus hard aan de slag gegaan. Dit betekent vooral dat ik me voortdurend aan de stricte regels moet houden die hier gesteld zijn. Om jullie een beetje een beeld te geven, zal ik hierover het een en ander vertellen:
Het draait hier vooral om het aankomen en dus de eetmomenten. Hiervan zijn er 6 per dag, altijd op dezelfde tijd. Voor de hoofdmaaltijden hebben we 30 min. en voor de tussendoortjes 15 min. Iedereen die hier opgenomen zit heeft een eigen lijst die dan gegeten moet worden. De lijst wordt gemaakt door de diëtiste, en zorgt er (als het goed is) voor dat je 5 ons tot 1 kg per week aankomt.
In het begin mag je hier nog niks. Als je genoeg aankomt wordt je beloond en krijg je uitbreidingen. Zo begin je bijvoorbeeld met 10 min. onder begeleiding lopen per dag. Ook mag je steeds meer je eigen eten gaan klaarmaken wanneer je aankomt en laat zien dat je hiertoe in staat bent. Het naar huis gaan wordt ook steeds verder uitgebreid.
Inmiddels mag ikzelf 2x 15 min. lopen per dag. Ook mag ik zelf opscheppen, smeren en tussendoortjes klaarmaken. In de weekenden mag ik naar huis van zaterdag 13u. t/m zondag 13u.
Het klinkt op deze manier misschien alsof ik al veel kan en mag, maar toch voelt het totaal niet zo. Het liefst zou ik veel meer naar huis gaan en meer mogen bewegen. Thuis gaat het namelijk echt heel goed en ik voel me er veel fijner dan hier. Het is hier toch een beetje een gevangenis: Kraantjes zijn afgesloten, je mag 1x per dag de trap op en neer en zodra je opstaat wordt er gebruld dat je moet zitten. Ik snap dat ze het allemaal voor m'n gezondheid doen, maar psychisch is het best wel zwaar.
Maargoed, ik moet vooral onthouden waar ik het voor doe natuurlijk! Ik wil ook gewoon aankomen en hier ben ik de afgelopen week dus ook weer hard voor aan het knokken geweest. Morgen moet ik weer wegen, dus hopelijk kan ik dan een blij berichtje posten met nog meer uitbreidingen! Ik hoop zooo dat ik van vrijdag t/m zondag naar huis mag!
Ik ga nu stoppen, want we gaan eten. Sorry dat ik zo bagger weinig van me heb laten horen de afgelopen tijd en hopelijk hebben jullie wat aan deze update. :)
Liefs,
Mirjam