dinsdag 6 november 2012

Nachtmerrie

Hoi lieve volgers,

Weer een berichtje van mij. Ik moet echt even spuien en weet niet waar ik het anders kwijt kan. Ik zit momenteel echt in een totale nachtmerrie.

De afgelopen weken ben ik niet voldoende aangekomen, waardoor ik nu een time in heb. Ik zal even opsommen wat dit allemaal inhoudt voor mij:
1. Al je beweging wordt afgenomen. Nu moet ik dus overal met de rolstoel naartoe. Zelfs naar de therapie om de hoek moet ik in dat kreng gebracht worden.
2. Al je eten wordt voor je klaargemaakt. Dus boterhammen worden voor me besmeerd met een megalaag boter. Eten wordt opgeschept met bergen á la mount everest. Appels worden zo minimaal geschild dat je stikt in het klokhuis wat er nog in zit.
3. Al je toilet/douche-bezoeken worden gecontroleerd. Dit vind ik nog het allerergst. Mijn privacy is totaal naar de klote. Altijd moet er een socio bijstaan, omdat ze anders bang zijn dat ik teveel beweeg. Net alsof ik dat in überhaupt m'n botte kop zou halen, maargoed.

De gehele aankomende week zal er zo voor me uit komen te zien. Ik kan alleen maar huilen momenteel. Ik word alsmaar gestraft voor van alles (lees: niet genoeg aankomen), terwijl ik echt wel dingen wél goed heb gedaan. Ik heb pizza en taart gegeten thuis. Ik heb me aan mijn bewegingsafspraken gehouden. Alleen mijn lijf werkt weer niet mee! Ik vind het allemaal zo oneerlijk en heb momenteel geen flauw idee hoe ik dit moet overleven.

Ik weet dat ik het bovenstaande niet alleen geschreven heb vanuit Mirjam, maar ook vanuit de eetstoornis. Mirjam snapt ergens ook wel dat ze nu écht aan moet komen en dat daar maatregelen voor nodig zijn. Maar zúlke harde maatregelen als nu kan zelfs Mirjam niet accepteren. Ik weet het allemaal echt niet meer.

Het is trouwens nog maar de vraag wat er ná deze week zal gaan gebeuren. Ik zal sowieso wel genoeg aangekomen zijn, dat lijkt me inmiddels een duidelijke zaak. Maar wat ik daarvoor terug zal krijgen? Geen idee. Voor mijn gevoel denken ze hier alleen maar aan straffen, want de beloningen zie ik tot nu toe nauwelijks terug.

Maargoed. Ik moet eten nu. Jippiejajee.
Bedankt voor jullie lieve berichtjes via facebook enzo en sorry voor dit belabberde verhaal. Ik ben gewoon een beetje te hopeloos momenteel. :'(

Liefs,
Mirjam